آیا تلسکوپ جیمز وب اولین ستارگان جهان هستی را کشف کرده است؟

آنطور که از شواهد پیداست، تلسکوپ فضایی جیمز وب موفق به ثبت اولین ستارگان جهان هستی شده و حالا محققان به‌دنبال مشاهده نحوه تولد آن‌ها هستند.

تلسکوپ فضایی جیمز وب یکی از پیشرفته‌ترین تکنولوژی‌هایی است که تا به حال ساخته شده‌ و کمک خوبی برای دانشمندان ناسا در مطالعه روی عناصر فضایی عمیقی است که به اصل کیهان بازمی‌گردند. این تلسکوپ به گونه‌ای طراحی شده که محققان می‌توانند از آن برای بررسی اولین ستاره‌ها و کهکشان‌های که در ابتدای کیهان وجود داشته، استفاده کنند. محققان می‌توانند با استفاده از یک دوربین شگفت‌انگیز فروسرخ که روی این تلسکوپ نصب شده، ستاره‌ها را در فضای تاریک و بی‌نهایت کیهان مشاهده کنند. نگاه کردن به فضای بی‌کران هستی می‌تواند پاسخ بسیاری از پرسش‌های مرموز ما درباره کیهان را بدهد.

تلسکوپ فضایی جیمز وب پیش از پرتاب

تلسکوپ جیمز وب و دیگر تلسکوپ‌های مشابه آن مثل هابل، می‌توانند به فواصل بسیار دوری در فضای تاریک دسترسی پیدا کنند. این به ما کمک می‌کند تا به گذشته‌ای دوردست نگاه کنیم و به کهکشان‌هایی که میلیون‌ها سال پیش وجود داشته‌اند بنگریم. میلیون‌ها سال طول می‌کشد تا نور از این نقاط دوردست به سطح زمین برسد و به‌همین خاطر، دانشمندان به‌لطف جیمز وب، هابل و دیگر تلسکوپ‌ها می‌توانند در زمان سفر کرده و دوران پیش‌تاریخی کیهان را ببینند.

جیمز وب اکنون به نجوم‌دانان اجازه می‌دهد عمیق‌تر از گذشته به فضا نگاه کنند. ستارگان باستانی (مثل آن‌هایی که ۵۰ میلیون سال بعد از بیگ بنگ شکل گرفته‌اند) با جرم بسیار بزرگی که داشتند، کهکشان‌های باستانی نزدیکشان را با نور خود روشن می‌کردند.

برخی ستارگان باستانی، ۱۰۰۰ برابر خورشید وزن دارند

برخی از ستارگانی که جیمز وب موفق به مشاهده آن‌ها شده، بیش از ۱۰۰۰ برابر خورشید جرم دارند. به‌طور مثال خورشید ما که به درخشش خود مشهور است، جرمی ۳۳۳ هزار برابر جرم زمین دارد و بیش از ۹۹ درصد کل جرم منظومه شمسی را تشکیل می‌دهد.

حالا تصور کنید اولین ستارگان جهان هستی که تا به حال جیمز وب آن‌ها را ثبت کرده، بیش از ۱۰۰۰ برابر آن جرم دارند؛ این یعنی اگر به‌جای خورشید یکی از این ستارگان کهن در منظومه شمسی قرار داشت، باعث تبخیر شدن کامل زمین می‌شد!

محققان می‌گویند ستاره‌های اولیه منظومه شمسی از ترکیب فلزات ساخته شده‌اند. اما ظاهرا فقدان فلزات در بین مواد تشکیل‌دهنده ستارگان باستانی کشف شده در دور دست‌ها باعث جرم بسیار بالای آن‌ها شده است.

بزرگ‌ترین و دورترین ستارگانی که تاکنون توسط جیمز وب ثبت شده و با استفاده از لنز گرانشی دیده شده‌اند، ۱۲.۷ میلیارد سال نوری از ما دورتر هستند.

بزرگ‌نمایی پیشرفته، ابزاری فقط برای جستجوی در فواصل کیهانی نیست. این احتمال وجود دارد که دانشمندان با استفاده از جیمز وب بتوانند رخدادهای قبل از تولد و روشن شدن اولین ستارگان جهان هستی را هم ببینند. این به‌لطف عملکرد فوق‌العاده تلسکوپ جیمز وب در نور فروسرخ امکان‌پذیر می‌شود.